Het Stedelijk binnenstebuiten

In de herfst van 1967 sprokkelt Herman Ysebaert een groep Amsterdamse kunstenaars bij elkaar, onder wie Ger Lataster, Pieter Holstein en Jan Sierhuis, om mee te doen aan een door de Gentse groep 'Nieuwe Roccoco' bedacht plan: een rol papier van 210 x 1,50 m wordt gezamenlijk volgeschilderd om het werk na voltooiing rond het Stedelijk Museum te wikkelen. De Gentenaren doen dit als een hommage aan het museum, de Amsterdammers zien het meer als een protest-actie, maar directeur Edy de Wilde geeft de beide drijfveren zijn zege en in januari 1968 is de rol gereed.

Het 'marathon-schilderij' wordt in alle vroegte met schroeven en nietjes op een van gemeentewege geleverd staketsel aangebracht. Ysebaerts garde deelt pamfletten uit die duidelijk maken dat deze vrij te bezichtigen muurruimte een visuele roep is om een andere omgang met de beeldende kunsten. Na vijf dagen reist het werk opgerold af naar Gent voor een aansluitende expositie.

Kukeleku

In 1969 richt Ysebaert het beeldende kunstenaars-kollektief 'Kukeleku' op, dat artistieke bijdragen levert aan politieke manifestaties, en zich tevens zich ten taak stelt de stadsbewoners te leren dat ze allemaal kreatief zijn en gelukkiger zullen worden wanneer ze dit uitleven.

De edukatieve taak van het kollektief wordt uitgevoerd via buurthuizen en scholen, waar het 'blind tekenen' en een ter plekke gezamenlijk verzonnen 'liegverhaal' als methode dienen om de stedelingen aan het penselen te krijgen. Het resultaat is een (inmiddels weer vrijwel verdwenen) hoeveelheid muurschilderingen van buurtbewoners in het centrum van Amsterdam. Kukeleku bestaat na Ysebaerts dood nog zes jaar.

Weergave

De op deze pagina's geschetste samenwerkingen zijn vastgelegd in kijkdozen die plaatsen van handeling verbeelden, aangevuld door teksten, beelddocumentatie en een keuze uit het atelierwerk van Herman Ysebaert, Jan Koperdraat en Toos Koedam.